HISTORIA - Towarzystwo Przyjaciół Politechniki Opolskiej

Towarzystwo Przyjaciół WSI w Opolu/Politechniki Opolskiej
1969-2022

Historia Towarzystwa Przyjaciół Politechniki Opolskiej sięga końca lat sześćdziesiątych i wiąże się ściśle z powstaniem opolskiej uczelni technicznej. Sięgnijmy zatem do początków. W Opolu od kilku lat działał Punkt Konsultacyjny Politechniki Śląskiej, kiedy wreszcie zapadła decyzja o utworzeniu w jego miejsce - z dniem 1 czerwca 1966 r.- Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu. Niewiele później zostaje „powołane uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 30 maja 1969 r. społeczne stowarzyszenie pod nazwą Towarzystwo Przyjaciół Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu. Cele Towarzystwa określnone zostały w statucie i wyrażały się: w niesieniu pomocy Uczelni i studiującej młodzieży, popularyzacji Uczelni w społeczeństwie i ułatwianiu nawiązywania kontaktów Szkoły z regionem” - co przeczytać można w archiwalnych dokumentach. Towarzystwo zostało zarejestrowane z tą samą datą w Rejestrze Stowarzyszeń i Związków Urzędu Spraw Wewnętrznych pod nrem 875 - na czas nieograniczony.

Skład osobowy zarządu Towarzystwa przedstawiał się następująco:

Henryk Nurkiewicz – prezes
doc. dr Rościsł Oniszczyk – wiceprezes (rektor WSI w Opolu)
mgr inż. Daniel Pisarczyk – sekretarz
mgr inż. Ryszard Rojek – skarbnik
mgr Elżbieta Czaja – przewodnicząca komisji rewizyjnej
Leokadia Bukład – członek zarządu
mgr Stanisław Wołek – członek zarządu

W pierwszym okresie istnienia TPWSI liczyło 28 członków wspierających (przedsiębiorstwa i instytucje) oraz 30 członków zwyczajnych.

Przeglądając pożółkłe kartki dokumentów z tamtych lat przeczytać możemy, że na zebraniu w dniu 12 listopada 1969 r. przyznano kwotę 3000 zł w formie dotacji na pokrycie części kosztów związanych z organizacją Dnia Nauczyciela, a istotną przeszkodą w propagowaniu działalności Towarzystwa był brak druków deklaracji i statutu. Niezwłocznie zatem zlecono wykonanie brakujących materiałów, zobowiązując jednocześnie Sekretarza do interwencji zmierzającej do szybkiego załatwienia sprawy.

15 maja 1970 r. Towarzystwo Przyjaciół Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu zleciło wykonanie Spółdzielni Pracy Krawców i Pokrewnych Zawodów w Krakowie 21 tóg dla członków Senatu Szkoły. Zaś w październiku 1970 r. na nadzwyczajnym posiedzeniu Towarzystwo rozważało udzielenie pomocy finansowej niezbędnej na pokrycie 2/3 wkładu do Opolskiej Spółdzielni Mieszkaniowej dla pracownika naukowego o dużym dorobku naukowym, który zdecydował się rozpocząć pracę w WSI w Opolu przechodząc z Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Z pismem w tej sprawie wystąpił Rektor. Zarząd Towarzystwa po „szerokiej dyskusji” podjął decyzję o udzialeniu władzom Szkoły pożyczki we wnioskowanej wysokości (25.300,- zł) na ten cel., „która zostanie zwrócona Towarzystwu z chwilą uzyskania dotacji WRN przeznaczonej na cele mieszkaniowe.”

W sprawozdaniu z działalności za okres 1969-1978 przeczytać możemy, że Towarzystwo popularyzowało sprawy Uczelni w społeczeństwie poprzez np.: publikację dwóch artykułów w Trybunie Odrzańskiej (poprzedniczce NTO), jedną audycję radiową, nawiązanie współpracy z szeregiem innych organizacji społecznych. Poza wspomnianymi wcześniej togami, Towarzystwo ufundowało również insygnia rektorskie, dofinansowało sztandar Szkoły i sfinansowało wydanie biuletynu na 5-lecie Uczelni. Ponadto dofinansowane zostały wizyty naukowców i studentów ze Związku Radzieckiego, wsparto finansowo organizację konferencji naukowcyh, spotkań z absolwentami i z przedstawicielami przemysłu Opolszczyzny. Studiującej młodzieży Towarzystwo pomagało poprzez dofinansowanie obozów naukowych i sportowych, zakup sprzętu sportowego dla AZS oraz współudział w organizacji konkursu na najlepszego studenta wydziału i Uczelni.

21 czerwca 1978 r. odbyło się walne zebranie członków Towarzystwa Prrzyjaciół WSI, które wniosło poprawki do statutu oraz dokonało wyboru nowego zarządu. Na jego czele stanął

mgr inż. Henryk Stachowiak (sekretarz KW PZPR), a tworzyli go:

prof. Oswald Mateja – wiceprezes
mgr inż. Stanisław Staniszewski – wiceprezes
doc dr inż. Stanisław Bethke - wiceprezes
mgr Jan Szczepanik – sekretarz
Mirosława Barabosz – skarbnik
inż. Józef Waluś – sekretarz techniczny
inż. Stanisława Szeląg, mgr inż. Andrzej Wójtowicz, mgr Stefan Ziarko, mgr inż. Urszula Glińska – członkowie zarządu.

Władze Towarzystwa „z różnym powodzeniem realizowały jego zadania do roku 1982. Zdekompletowane na skutek zmian kadrowych zarządy przerywały, a następnie wznawiały swoją działalność” by na zebraniu w dniu 8 grudnia 1982 r. ukonstytuwać się w następującym składzie:

dr Zbigniew Mikołajewicz – prezes
prof. Oswald Mateja – wiceprezes
doc. dr inż. Stanisław Bethke – wiceprezes
inż. Józef Ratajczak – wiceprezes
mgr Jan Szczepanik – sekretarz
Mirosława Barabosz – skarbnik
inż. Józef Waluś – sekretarz techniczny

prof. Włodzimierz Kotowski, doc. dr inż. Zdzisław Kabza, mgr inż. Andrzej Wójtowicz, mgr inż. Józef Pękala, mgr inż. Stanisław Staniszewski, mgr inż. Urszula Glińska, inż. Stanisława Szeląg, mgr Stefan Ziarko – członkowie zarządu.

Zarządowi nie udało się przetrwać pełnej kadencji i po zebraniu w dniu 4 kwietnia 1984 r. zarząd tworzyli:

mgr Kazimierz Suchecki – prezes
doc. dr inż. Zdzisław Kabza – wiceprezes
doc. dr inż. Stanisław Bethke – wiceprezes
inż. Józef Ratajczak – wiceprezes
mgr Jan Szczepanik – sekretarz
Mirosława Barabosz – skarbnik
inż. Józef Waluś – sekretarz techniczny
prof. Włodzimierz Kotowski, mgr inż. Kazimierz Dunat, mgr inż. Ireneusz Polak, mgr inż. Andrzej Wójtowicz, mgr inż. Józef Pękala, mgr inż. Mirosław Wircioch, inż. Józef Salańczyk, mgr Stefan Ziarko – członkowie.

W sądzie koleżeńskim działał doc. dr hab. Daniel Pisarczyk, w Komisji rewizyjnej - doc. dr inż. Antoni Guzik.

Warto w tym miejscu odnotować, że z inicjatywy Towarzystwa, Uczelnia podpisała w grudniu 1984 r. porozumienie o współpracy z Głuchołaskimi Zakładami Papierniczymi, w wyniku którego już w następnym roku na terenie ich ośrodka wypoczynkowego w Strzeżewku kolo Łukęcina Uczelnia „wzniosła” pięć własnych domków drewnianych typu „Brda” i mogła korzystać z całego zaplecza socjalno-gospodarczego GZP.

W przygotowywanych corocznie sprawozdaniach z działalności przeczytać można o różnorodnych problemach z jakimi musi się borykać Towarzystwo, takich jak z „zmiany kadrowe zarządu” czy niedostateczne dochody ze skladek członkowskich, co nie pozwoliło na rozwinięcie szerszej działalności merytorycznej w zakresie pomocy materialnej Uczelni. Nie udało się również rozwinąć pomocy finansowej na doraźne zapomogi czy fundowanie stypendiów. „Fakt ten jednak nie spowodował niekorzystnych zjawisk w społeczności studenckiej”.

Udało się za to ufundować puchar przechodni Towarzystwa jako trofeum w międzywydziałowym turnieju siatkówki.

W roku 1986 przypadła 20. rocznica powstania Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu i koncepcja obchodów tego wydarzenia została omówiona na wspólnym posiedzeniu prezydium Zarządu Towarzystwa i Kierownicta Uczelni.

Z protokołu sporządzonym w dniu 24 marca 1986 r. dowiadujemy się, że ukonstytuowały się nowe władze Towarzystwa, a ich skład osobowy przedstawiał się następująco:

prezes – mgr Kazimierz Suchocki
wiceprezes – prof. Zdzisław Kabza
wiceprezes – mgr inż. Józef Pękala
sekretarz – inż. Bogusław Buziński
skarbnik – Mirosława Barabosz
członkowie prezydium: prof. dr hab. inż. Włodzimierz Kotowski, mgr inż. Józef Salańczyk, mgr inż. Ireneusz Polak, mgr inż. Tadeusz Sendal

Komisja rewizyjna:

przewodniczący – Ludwok Graczyk
członkowie – dr Henryk Lewandowski, mgr Danuta Kotula
Sąd koleżeński:
przewodniczący – mgr Jan Szczepanik
członkowie – mgr Andrzej Grodzki, doc. dr hab. inż. Daniel Pisarczyk.

Na wspomnianym walnym zgromadzeniu jednogłośnie uchwalono wysokość składek członkowskich, które wynosiły:

osoba fizyczna 500 zł rocznie
osoba prawna - minimum 5 000 zł rocznie.

Działalność Towarzystwa przez lata cechował zmienny dynamizm, zawsze jednak skupiała się na celach określonych w statucie. Organizowano kursy językowe, zawodowe, studia podyplomowe, finansowano stypendia dla najlepszych studentów, a także współuczestniczyło w przygotowaniu ważnych dla środowiska wydarzeń i publikacji.

W kolejnych latach sekretarzem stowarzyszenia został dr inż. Adam Micker, a w kadencji 1992 – 1995 skład zarządu tworzyli:

mgr in. Józef Pękala – prezes
prof. Piotr Wach – wiceprezes
dr inż. Adam Micker – sekretarzem
Mirosława Barabosz – księgowa

12 lipca 1995 r. funkcję prezesa objął inż. Andrzej Balcerek, pozostały skład zarządu nie zmienił się.

1 września 1996 r. Uczelnia zmieniła status stając się Politechniką Opolską, zatem i Towarzystwo zmienilo nazwę. Od 4 listopada 1996 r. jest to Towarzystwo Przyjaciół Politechniki Opolskiej, a zarząd tworzyli:

inż. Andrzej Balcerek – prezes
prof. Józef S. Suchy – wiceprezes
dr inż. AdamMicker- sekretarz
prof. Piotr Wach – członek zarządu
Mirosława Barabosz – księgowa

Zmiana składu zarządu następuje w kolejnej kadencji i od 11 sierpnia 2000 r. przedstawia się następująco:

mgr inż. Ireneusz Wesołowski – prezes
prof. Piotr Wach – wiceprezes
dr inż. Adam Micker – sekretarz
Barbara Przystajko – księgowa, do zarządu dołącza także prof. Jerzy Skubis. W następnym roku komisję rewizyjną Towarzystwa tworzą mgr Teresa Burtny oraz dr Henryk Lewandowski.

Po wyborach władz Politechniki w zarządzie TPPO od marca 2006 r. działają:

mgr inż. Ireneusz Wesołowski – prezes
prof. Jerzy Skubis - wiceprezes
prof. Piotr Wach – (dotychczasowy wiceprezes pozostał członkiem zarządu)
dr inż. Adam Micker – sekretarz
Barbara Przystajko – księgowa

Do komisji rewizyjnej wybrano: mgr Barbarę Hetmańską oraz dra inż. Karola Grandka.

Po walnym zebraniu w dniu 14 czerwca 2007 do zarządu wybrany został dr inż. Henryk Achtelik (w miejsce prof. Piotra Wacha), pozostały skład władz – bez zmian.

W marcu 2009 nastąpiły kolejne zmiany w składzie zarządu: prezesem został Marian Drymluch, wiceprezesem prof. Jerzy Skubis, funkcję sekretarza objęła prof. Katarzyna Szwedziak, skarbnika - mgr inż. Anita Forc, a członkiem zarządu - mgr Krystyna Duda.

We wrześniu 2012 r, w związku ze zmianą na stanowisku rektora Politechniki Opolskiej, wiceprezesem Towarzystwa został prof. Marek Tukiendorf.

Po rezygnacji dotychczasowego prezesa mgr Mariana Drymlucha, walne zgromadzenie TPPO w głosowaniu jawnym wybrało skład zarządu na kadencję 2016 – 2019:

mgr Artur Kleina – prezes
prof. Marek Tukindorf – wiceprezes
prof. Katarzyna Szwedziak – sekretarz
mgr inż. Anita Forc – skarbnik
mgr Krystyna Duda – członek zarządu

W styczniu 2017 r. prezes Artur Kleina zrezygnował z prac w Towarzystwie, a jego miejsce zajął (15 marca 2017) Herbert Czaja. W komisji rewizyjnej działali: mgr Barbara Hetmańska i dr inż. Karol Grandek, a sądzie koleżeńskim – Mariusz Rosiak i Waldemar Księżak.

W kolejnej kadencji skład zarządu TPPO przedstawiał się następująco:

Herbert Czaja – prezes
prof. Marcin Lorenc – wiceprezes
prof. Katarzyna Szwedziak – sekretarz
mgr inż. Anita Forc – skarbnik
mgr Krystyna Duda – czlonek

Komisja rewizyjna:

mgr Barbara Hetmańska
dr inż. Piotr Bębenek
Sąd koleżeński:
dr inż. Mariusz Rosiak
dr inż. Włodzimierz Będkowski

16 września 2020 r. większość zarządu TPPO złożyła rezygnację. Po kilku miesiącach od tej decyzji, 25 lutego 2021 r. walne zgromadzenie wyłoniło nowy zarząd TPPO w osobach:

mgr Krystyna Duda – prezes
prof. Marcin Lorenc – wiceprezes
mgr Magdalena Filipek – sekretarz
mgr inż. Anna Czabak – skarbnik
prof. Jerzy Skubis – członek zarządu

Komisja rewizyjna i sąd koleżeński - bez zmian.

To bardzo skrótowe przedstawienie pięćdziesięciu trzech lat działalności Towarzystwa Przyjaciół Politechniki Opolskiej w najmniejszym stopniu nie oddaje szerokiego spektrum spraw, którymi przez ponad półwiecze zajmowało się stowarzyszenie. Zainteresowanych odsyłamy do skrupulatnie prowadzonej obszernej dokumentacji zgrodzonej w siedzbie TPPO przy ul. Prószkowskiej 76, budynek 5. Działalność Towarzystwa znaczą okresy intensywnej aktywności przeplatane czasem pewnej stagnacji, jak w życiu wielu organizacji czy instytucji Jednak dorobek kolejnych zarządów to setki przedsięwzięć – konferencji naukowych, kursów, stud iów podyplomowych, akademickich wydarzeń i różnych form wsparcia studentow i pracowników naukowych. Do pięknej tradycji w tym obszarze zalicza się przyznawane wybitnym studentom Stypendium im prof. Oswalda Matei, do której to idei warto wrócić, czy organizacja zjazdów absolwentów opolskiej uczelni technicznej.

Przed Towarzystwem kolejne wyzwania. Liczymy na współpracę i aktywność środowiska akademickiego, pracowników, a zwłaszcza absolwentów Politechniki Opolskiej.

Krystyna Duda - opracowanie na podstawie sprawozdań z działalności TPPO